บทคัดย่อ (Abstract)

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา ในรายวิชาวรรณกรรมวิจารณ์ เรื่อง ประวัติการวิจารณ์วรรณกรรมในประเทศไทยที่ใช้รูปแบบการเรียนการสอนกระบวนการสืบสวน และแสวงหาความรู้เป็นกลุ่มและเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาไทย ในรายวิชาวรรณกรรมวิจารณ์ เรื่อง ประวัติการวิจารณ์วรรณกรรมในประเทศไทยที่เรียนรูปแบบการเรียนการสอนกระบวนการสืบสวนและแสวงหาความรู้ในกลุ่ม และรูปแบบการสอนแบบบรรยาย ระหว่างหลังเรียนกับเกณฑ์ที่กำหนด ร้อยละ 80 เครื่องที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการสอน เรื่อง ประวัติการวิจารณ์วรรณกรรมในประเทศไทย และแบบทดสอบก่อนเรียน - หลังเรียน โดยกลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาชั้นปี 2 หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย

ผลการศึกษาพบว่า นักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาไทยที่เป็นกลุ่มตัวอย่างมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้น คิดเป็นร้อยละ 100 โดยคะแนนหลังเรียนของนักศึกษาที่สูงขึ้นเฉลี่ย 16.21 คิดเป็นร้อยละ 81.03 ส่วนผลการเปรียบเทียบรูปแบบวิธีการเรียนการสอนกระบวนการสืบสอบ และแสวงหาความรู้เป็นกลุ่ม และวิธีการสอนแบบบรรยาย พบว่า นักศึกษาที่ได้รูปแบบวิธีการเรียนการสอนกระบวนการสืบสอบ และแสวงหาความรู้เป็นกลุ่มสูงกว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาที่ใช้การเรียนการสอนแบบบรรยาย คิดเป็นร้อยละ 9.16 แสดงให้เห็นว่า การใช้รูปแบบการเรียนการสอนกระบวนการสืบสอบและแสวงหาความรู้เป็นกลุ่ม ทำให้ผู้เรียนมีโอกาสได้พัฒนาความคิดอย่างเต็มที่ โดยการศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองทำให้ผู้เรียนมีความอยากรู้ เสาะแสวงหาความรู้อยู่ตลอดเวลา ผู้เรียนมีโอกาสได้ฝึกความคิด ฝึกการกระทำ ทำให้ผู้เรียนรู้วิธีการจัดการระบบความคิดและวิธีแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง ทำให้จดจำเรื่องราวหรือเนื้อหาที่ตนแสวงหาได้นาน และนำไปใช้หรือนำเสนอหรือถ่ายทอดให้ผู้อื่นได้

เอกสารฉบับสมบูรณ์